Nie jestem i nigdy nie byłem dobry w przemówieniach publicznych, ale z tego miejsca i w takich właśnie okolicznościach chciałbym serdecznie podziękować wszystkim i każdemu z osobna, jednakże w szczególności kieruje swoje słowa wdzięczności do Was wszystkich tu przybyłych -uczestników III Marszobiegu, bo bez Waszej obecności nie miała by sensu ta impreza.

Jest to pierwszy marszobieg w którym dane mi jest uczestniczyć, jednakże wiem że dla Was to już kolejny z rzędu, za co dziękuje wszystkim tym którzy brali udział w poprzednich. Podziękowania składam również osobom które z różnych przyczyn być nie mogą, ale wiem że sercem są ze mną.
Nigdy pieniądze nie były dla mnie rzeczą najważniejszą, zawsze ceniłem sobie życzliwość i empatię ludzi. Szczególnie po wypadku, w tych niezwykle trudnych dla mnie i rodziny chwilach najważniejszymi rzeczami które nie pozwoliły mi się poddać i dały siłę by walczyć do ostatnich sił było właśnie wasze wsparcie, ciepłe słowa, życzenia zdrowia, kartki urodzinowe, odwiedziny w szpitalach, modlitwy oraz dodawanie mi otuchy i wiary.
Niestety również sytuacja w której się znalazłem pokazała jak dużych nakładów finansowych na kosztowną rehabilitację, sprzęt medyczny i moje leczenie potrzebuję. Dlatego bez Waszego wsparcia, pomocy finansowej nie mógł bym zapewne być tu z Wami.
Lista podziękowań jest długa, ale czekałem na ten moment do dnia dzisiejszego, więc proszę wybaczcie mi to długie wystąpienie.
Chciałbym złożyć szczególne wyrazy wdzięczności Stowarzyszeniu Akcja dla Kolarstwa która organizuje pomoc dla mnie od samego początku, w szczególności Panu Andrzejowi Syska oraz Pani Jolancie Bednarek . Jesteście nieocenieni.
Wszystkim sponsorom, bez pomocy których nie była by możliwa taka impreza.
Gorące podziękowania kieruję oczywiście do wszystkich ludzi którzy pomagają w organizacji tego marszobiegu. Wszystkim okolicznym gospodyniom, które pieką te pyszne ciasta, które przyrządzają te wspaniałe potrawy, również tym którzy zajmują się sprawami organizacyjnymi, oraz wszystkim tym którzy zabezpieczają tą imprezę.
Wszystkim tym którzy o mnie pamiętają i odwiedzają do dnia dzisiejszego, mimo wielu swoich obowiązków. Bez Was było by mi bardzo ciężko.
Dziękuję tym którzy pamiętali o mnie gdy byłem w szpitalach, to dodało mi sił do walki.
Dziękuję wszystkim moim rehabilitantom i masażyście oraz szpitalowi w Łasku za przychylność i fundacji Pro Salute Omnium za wsparcie finansowe.
Kolejną pozycją na mojej liście podziękowań są ludzie bez których załatwienie spraw urzędowo-administracyjnych było by bardzo trudne, dziękuje Pani staroście Teresie Wesołowskiej, Panu senatorowi Andrzejowi Owczarkowi oraz wszystkim przychylnym urzędnikom powiatu Łaskiego.

Dziękuję za wszystkie zebrane nakrętki i każdą z osobna. Dziękuję Szkołom, przedszkolom, sklepom, uczelniom oraz indywidualnym ludziom za włączenie się w akcję nakrętkową.

Dziękuję również klubowi biegacza Chillout Runners z Mateuszem Szlękiem na czele za pomoc w organizacji marszobiegów, wsparcie i pamięć.

Chciałbym podziękować darczyńcom którzy pragną pozostać anonimowi za comiesięczną pomoc finansową. Mam nadzieje że kiedyś będę mógł podziękować z imienia i nazwiska.

Dziękuje kolegom i koleżankom z pracy, za pamięć, organizowane zbiórki pieniędzy oraz korków, za odwiedziny w szpitalu i wsparcie.

Dziękuję całej społeczności Teodorskiej, za miłe przyjęcie mnie po powrocie do domu. Za te wszystkie uśmiechy, dobre słowa, odwiedziny i zwykłe rozmowy, to dla mnie bardzo wiele.

Nie mógłbym z imienia i nazwiska nie podziękować Panu Sławomirowi Sobór, który okazał się być prawdziwym przyjacielem, za to że jest przy mnie wtedy gdy się coś dzieje ale również wtedy gdy nie dzieje się zupełnie nic, za to że zawsze mogę na Niego liczyć, a w zamian nie oczekuje niczego. Podziękowania również dla Pani Doroty Sobór, która zawsze o mnie pamięta i znajdzie czas by ze mną porozmawiać.

Pragnę także podziękować Państwu Pronin, za odwiedziny, pamięć oraz pomoc w każdej sytuacji. Dziękuję również przyjacielowi Bartkowi Pronin za to że mimo tego jak wielkiego szoku doznał odwiedzając mnie w szpitalu , potrafił przełamać się i odwiedzić mnie już w domu i tak do dziś dzień. Dziękuje Bartek!

Dziękuję też swoim przyjaciołom Robertowi i Ewie za to że są ze mną i wspierają mnie od dnia wypadku do dnia dzisiejszego, że znajdują czas by spotkać się ze mną i za to że po prostu są.
Dziękuję mojemu przyjacielowi ze studiów, Michałowi Pająkowi za niezmienność w relacjach, wsparcie finansowe i mentalne.

Dziękuję też całej rodzinie Walczak i Pyrek , którzy pokazali co to znaczy prawdziwa rodzina. Wsparcie i pomoc zawsze gdy jest taka potrzeba.
Dziękuję rodzinie Pietrzyk, w szczególności Maćkowi i Izie za to że okazali się być wspaniałymi ludźmi, o wielkich sercach, niosących pomoc osobie której wcześniej nie znali. To ludzie z których będę brać przykład! :)

Dziękuję też moim kochanym przyjaciołom których poznałem będąc na rehabilitacji w Zabajce. Jesteście dla mnie niczym promyki słońca w pochmurny dzień.

Podziękowania swoje kieruję również do Biura Osób niepełnosprawnych Politechniki Łódzkiej za rozkręcenie wśród studentów akcji nakrętkowej. Ilości są niewiarygodne! :)
Dziękuję też mojemu wspaniałemu wykładowcy Panu Tadeuszowi, który okazał się być przemiłym, życzliwym i pomocnym człowiekiem i mimo swojej włożonej pracy ze mną nigdy nie oczekuje słów podziękowania.

Dziękuję także Julii Sobór i Panu Sławkowi Sobór za prowadzenie strony na Facebooku , gdyby nie Wy to wiele informacji zostało by pominiętych, zawsze pamiętacie o podziękowaniach i o wszystkim co dzieje się w mojej sprawie.
Oczywistym jest że podziękowania należą się władzom szkoły podstawowej w Teodorach, za udostępnienie placówki wraz ze wszystkimi potrzebnymi rzeczami.

Dziękuję przyjacielowi Kacprowi, który pojawił się niespodziewanie w moim życiu i jest do dnia dzisiejszego, wspiera mnie mimo dużej odległości a dziś uczestniczy w biegu razem z nami.

Dziękuję Monice Ślubowskiej za zorganizowanie charytatywnej loterii połączonej z pokazem udzielania pierwszej pomocy.

Dziękuję też instruktorom Fundacji Aktywnej Rehabilitacji, za udostępnienie mi aktywnego wózka, cenne wskazówki i rady, jak zrobić by żyło się lepiej mi i mojej rodzinie.
Kończąc chciałbym podziękować osobom najbliższym mojemu sercu czyli rodzicom, mojej siostrze i szwagrowi. Byli ze mną każdego dnia i razem ze mną znosili trudne „chwile”. Każdego dnia do dziś opiekują się mną, wspierają i pomagają w codziennym życiu, są dla mnie podporą bo robią co mogą żeby żyło mi się lepiej. Razem ze mną przeżywają moje radości i smutki. Są moimi rękoma i nogami w zmaganiach z wyzwaniami codzienności.

SŁAWEK :)

Skomentuj [ 1 ]

08:11, 31.05.2016 r.